Proja, przepis na swojskie bałkańskie ciasto idealne na śniadanie

Proja – jedna z pierwszych swojskich rzeczy, jakie spróbowałam w Serbii. Pamiętam gdy po raz pierwszy pojechałam do Serbii na Sylwestra (miał być Sylwester, zostałam tam przez kolejny rok) i poznałam pewną dziewczynę z Macedonii. Poczęstowała mnie właśnie proją i kubkiem kefiru. Bardzo proste bałkańskie ciasto, nic wymyślnego, a było pyszne. Na Bałkanach czasem je się proję na śniadanie i popija jogurtem lub kwaśnym mlekiem.

Poprosiłam ją o przepis na to wytrawne ciasto, a ona od razu zadzwoniła do mamy i podyktowała mi przepis. Proję robi się bardzo szybko, włącznie z pieczeniem zajęła mi 25 minut.

Składniki portrzebne do przygotowania proji:

• 2 szklanki (ok 350-400 g) mąki kukurydzianej (nie skrobii! Może być też kaszka kukurydziana)
• 1 szklanka mąki pszennej (ok 180 g)
• 400-500 g jogurtu, śmietany lub twarożku mielonego
• łyżeczka soli (więcej, jeśli lubisz słone)
• łyżecza sody oczyszczonej lub odrobina proszku do pieczenia
• 3 jajka
• 150 ml oleju roślinnego (niecała szklanka)

Jak przygotować to bałkańskie ciasto?

Przepis jest banalnie prosty, jak większość, które podaję Wam na blogu :)

Do dużej miski wsyp wszystkie suche i wlej płynne składniki i dobrze wymieszaj, aż masa będzie jednolita.

Formę (u mnie 22 x 25cm) nasmaruj masłem lub wyłóż papierem. Ja mam formę z powłoką nieprzywierającą, więc pomijam ten krok.

Piekarnik rozgrzej do 200 °C i w dobrze nagrzanym piekarniku piecz proję przez około 20 minut, aż ciasto się zarumieni.

Twoje bałkańskie śniadanie jest gotowe!

Proja jest gotowa do jedzenia od razu. Może być trzymana w lodówce nawet przez 3 dni. Najlepiej smakuje podawana na śniadanie z serem, twarogiem, jogurtem pitnym lub kefirem. Jest smaczna zarówno na zimno jak i na ciepło – wystarczy podgrzać ciasto przed podaniem.

Jaki masz jeszcze pomysł na podanie proji?

Prijatno! :)

Monika Mizińska-Momčilović

Cześć, zdravo! Mam na imię Monika i obecnie mieszkam w Szwecji. Z wykształcenia jestem nauczycielką języka angielskiego, chociaż na co dzień raczej posługuję się serbskim;). Z wyboru jestem wielokrotną emigrantką (Maroko, Serbia, Szwecja). Z zawodu tworzę rękodzieło i tłumaczę. Z zamiłowania opowiadam o językach obcych, zbieram zioła, robię herbatki i nalewki oraz odkrywam przed sobą i Wami swojskie smaki słowiańskiej i leśnej kuchni. Dołączycie?